Wydział Filozofii i Socjologii (Zakład Antropologii Kultury i Filozofii Społecznej) UMCS oraz Fundacja Otwarte Seminaria Filozoficzno-Psychiatryczne mają zaszczyt zaprosić na Ogólnopolską Konferencję Naukową I OSFPsychoanalityczne.
Miejsce: 24 maja
Miejsce: Aula Rady Wydziału Filozofii i Socjologii UMCS w Lublinie
Visit the English website of the First Open Seminar in Philosophy and Psychoanalysis >>
Robimy nowe psychoanalityczne rozdanie!
PROGRAM I OTWARTEGO SEMINARIUM FILOZOFICZNO-PSYCHOANALITYCZNEGO
9:15-9:45 – Otwarcie konferencji
9:45-10:30 – wykład: dr hab. Tomasz Kitliński (Instytut Filozofii UMCS) – Kosmopolitka Julia Kristeva i jej psychoanaliza: feninistyczna, queerowa, wywrotowa
10:30-11:00 – przerwa
11:00-11:30 – mgr Antoni Grzybowski (Instytut Psychologii UJ) – Kozetka i sugestia. Psychoanaliza jako dekonstrukcja relacji hipnotycznej
11:30-12:00 – mgr Anna Czarska-Kopeć, mgr Szymon Juros (Ośrodek Psychoterapii Psychoanalitycznej) – Leżąc na kozetce – czyli o co chodzi w psychoterapii psychoanalitycznej
12:00-12:30 – mgr Krzysztof Czekaj – Analitycy czy fenomenologowie? Zwrot fenomenologiczny teorii i praktyki psychologii analitycznej
12:30-13:45 – przerwa obiadowa
13:45-14:30 – wykład: dr Mira Marcinów (Instytut Filozofii i Socjologii PAN) – Konceptualny rodowód psychoanalizy w Polsce
14:30 – 15:00 – mgr Aneta Kozioł (Instytut Psychologii KUL) Fałszywe Ja – o tych, którzy nie wiedzą kim są
15:00-15:30 – Joanna Grasewicz (Uniwersytet Humanistyczno-Społeczny SWPS w Warszawie) – Psychoanaliza i antropologia – Wizja człowieka w podejściu antropologii chrześcijańskiej oraz psychoanalizie
15:30-16:00 – przerwa
16:00-16:30 – dr Michał Wróblewski (Uniwersytet Gdański) – Psychoanaliza w światopoglądzie Jerzego Prokopiuka
16:30-17:00 – dr Jan Kutnik (Instytut Psychologii KUL) – Bruno Bettelheim – psychoanalityk w obozie koncentracyjnym
17:00-17:30 – mgr Agnieszka Bień – Takt i miara to nasza rada… Stosunek do koncepcji psychoanalizy na łamach wybranych tytułów prasy kobiecej okresu dwudziestolecia międzywojennego w Polsce
17:30-18:00 – przerwa
18:00-18:30 – dr Justyna Rynkiewicz (Instytut Filozofii UMCS) – Psychologia i filozofia ucieczki od wolności
18:30-19:00 – mgr Grzegorz Michalik (Instytut Filozofii UMCS) – Bogowie, którzy zawodzą – szaleństwo kartezjańskie i psychoanaliza
ZAKOŃCZENIE KONFERENCJI
Wstęp otwarty – nie wymaga rejestracji ani opłat.
Konferencja ma na celu integrację środowiska młodych badaczy psychoanalizy i dziedzin pokrewnych. Zapraszamy do udziału pracowników naukowych, studentów, doktorantów oraz teoretyków i praktyków: psychoterapeutów, psychologów, psychiatrów oraz psychoanalityków i analizantów.
DLA PRELEGENTÓW
Zgłoszenia wystąpień wraz z abstraktami (maks. 300 słów) prosimy przesyłać na adres psychoanalizaumcs@osfp.org.pl w terminie do 10 maja 2019. Sugerowany czas wystąpienia: 20 min referat + 10 min dyskusja. Opłata dla uczestników i uczestniczek prezentujących wystąpienia 80 zł. Kontakt telefoniczny do sekretarza konferencji: 697 478 052.
PROPONOWANE TEMATY
- klasyczna myśl psychoanalityczna a filozofia.
- neopsychoanaliza (Fromm, Horney)
- psychoanaliza lacanowska
- myśl post-strukturalistyczna
- myśl Deleuze’a i Guattariego
- praktyka psychoanalityczna
- psychiatria a psychoanaliza
- psychoanaliza a hermeneutyka
- psychoanaliza i marksizm (szkoła frankfurcka)
- psychoanaliza a feminizm
- nowy materializm – psychoanaliza i ontologia
- Freud a paradygmat naukowy
- relacja terapeutyczna w psychoanalizie
- psychoanaliza i kino/literatura
- diagnoza w psychoanalizie
- psychoanaliza a hermeneutyka
- polskie translacje Freuda i Lacana
- przyszłość psychoanalizy
- psychoanaliza i antropologia
- psychoanaliza jako strategia interpretacyjna
- polska recepcja psychoanalizy
KOMITET ORGANIZACYJNY
- dr hab. Andrzej Kapusta, prof. UMCS (przewodniczący)
- dr Justyna Rynkiewicz
- dr Jakub Tercz (OSFP)
- mgr Grzegorz Michalik (sekretarz, pomysłodawca cyklu)
- lic. Maciej Wodziński
OPIS
W ramach naszej konferencji chcemy przejrzeć się niesłabnącej lecz zagmatwanej relacji w jakiej pozostaje psychoanaliza i filozofia. Zygmunt Freud nie był na pewno filozofem w sensie w jakim zwykliśmy rozumieć tę szacowną działalność. Był jednakże jednym z nielicznych lekarzy, którzy w takim stopniu wpłynęli na dwudziestowieczną humanistykę prowokując szereg polemik, interpretacji, rewizji.
Dialog ten nasilił się szczególnie, kiedy freudyzm zderzono z innymi paradygmatami, wyrosłymi poza psychologią i psychiatrią – marksizmem i strukturalizmem, czego owocem były koncepcje Marcusego, Fromma czy Lacana. Tym, co leży u źródeł tego dialogu jest psychoanalityczna koncepcja podmiotu, w swych założeniach odległa od rozumienia podmiotu przez filozofię nowożytną. Z jednej strony – podmiot nieświadomy, nieraz zdeterminowany przez nieświadome pragnienia, z drugiej – podmiot kartezjański, będący o tyle podmiotem, o ile jest świadomy. Odrębną kwestią sporną pozostaje sama możliwość uprawiania filozoficznej refleksji nad psychoanalizą, która szłaby dalej niż tylko refleksję nad nieświadomym podmiotem. Pojawiają się bowiem choćby ograniczenia natury leksykalnej: jak to ujął Andrzej Leder, „jak się ma pierś do bytu?”. Czy możliwy jest dialog pomiędzy dziedziną wiedzy o tym, co partykularne i indywidualne, innymi słowy, nauką o pragnieniach, a filozofią, która dotyka tego, co najbardziej uniwersalne, poddane trwałym prawidłowościom? Wspomniany już Andrzej Leder stwierdza, że należy filozoficzną refleksją nad psychoanalizą uprawiać wychodząc poza utarte schematy filozofii „przed Heideggerem”.
Jednym z przykładów takiego podejścia, a zarazem jednym z głównych obszarów zainteresowań naszego wydarzenia jest psychoanaliza lacanowska. Lacan nie tylko – inaczej niż Freud – był świadomy filozoficznego znaczenia psychoanalizy i żywo interesował się filozofią, lecz na filozofię jak najbardziej bezpośrednio wpłynął, choćby powodując ostre krytyki swojej twórczości, by wymienić wymierzone w psychoanalizę dzieła Foucaulta czy Deleuze’a i Guattariego.
Nasza konferencja ma na celu przybliżenie przebiegu fascynującego dialogu między psychoanalizą a filozofią niezależnie, czy naznaczony był afirmacją czy krytyką. Nie zapominajmy również o tym, że psychoanaliza jest określoną praktyką pracy z podmiotem. Tak jak psychoanaliza wpłynęła na filozofię, tak odnaleźć możemy ślady filozoficznych inspiracji w samej praktyce psychoanalizy.
Dni Psychoanalizy na UMCS: Pogranicza – psychoanaliza i filozofia
22-24 maja 2019, Wydział Filozofii i Socjologii UMCS w Lublinie
Konferencja należy do cyklu Pogranicza stanowiącego cykl wydarzeń mających na celu przybliżenie uczestnikom wiedzy na temat tego, czym jest psychoanaliza i w jakich relacjach pozostaje ona z szeroko pojętą humanistyką. Czy jedyne, co dać może psychoanaliza filozofii i naukom o kulturze to kilka wytartych frazesów o Edypie i nieświadomych popędach? Czy psychoanalizę powinniśmy złożyć do grobu, skoro to teraz neuronauki są w stanie dostarczyć nam wiedzy metodologicznie ugruntowanej, przez co pewniejszej, na temat ludzkiego umysłu? Po co psychoanaliza w dobie skutecznych terapii poznawczo-behawioralnych?
Naszym zdaniem, psychoanaliza dzięki swojemu demaskatorskiemu charakterowi oraz wymiarowi praktycznemu, stanowić może nadal doskonały punkt wyjścia dla refleksji nad kondycją człowieka współczesnego. Nie chodzi nam jednak o bezmyślną afirmację psychoanalitycznego instrumentarium. Nic tak zaś nie sprzyja krytycznemu namysłowi jak dialog i dyskusja. Naszemu wydarzeniu przyświeca więc idea dialogu pomiędzy przedstawicielami różnych nauk i dziedzin wiedzy: filozofii, psychoanalizy, psychologii, czego wyrazem jest powyższy tytuł